Yeryüzünde ilk cenaze namazı, Âdem aleyhisselam için kılınmıştır.
Âdem aleyhisselam, ölüm döşeğine düştüğü zaman, oğullarına:
“Oğulcuklarım! Ben Cennet meyvelerinden yemeyi özlüyorum!” dedi. Oğulları onu babaları için aramaya, elde etmeye gittiler. Bu esnada meleklerle karşılaştılar.
Meleklerin yanlarında, Âdem aleyhisselam için kefen, güzel koku ile kazma, kürek ve zenbil vardı.
Melekler:
“Ey Âdem'in oğulları! Nereye gidiyorsunuz ve ne istiyorsunuz?” diye sordular.
Onlar da:
“Babamız hastadır. Cennet meyvelerinden yemeyi arzuluyor. Onu toplamak için bizi gönderdi” dediler.
Melekler onlara:
“Geri dönünüz! Babanızın eceli geldi!” dediler.
Âdem aleyhisselamın oğulları, meleklerle birlikte geri döndüler.
Melekler, Âdem aleyhisselamın yanına girince, Hz. Havva korktu ve Âdem aleyhisselama yapıştı.
Âdem aleyhisselam, ona:
“Yüce Rabbimin melekleriyle benim aramdan çekil!” dedi.
Bunun üzerine melekler, Âdem aleyhisselamın ruhunu kabzettiler.
Sonra onu yıkadılar, kefenlediler, güzel koku ile kokuladılar.
Kabrini kazdılar.
Meleklerden birisi öne geçti.
Öteki meleklerde onun arkasına durdular.
Âdem aleyhisselamın oğulları da onların arkasında sıralandılar.
Cenaze namazını kıldılar.
Melekler kabrin içine girip Âdem aleyhisselamı kabre indirdiler, kabirden çıktılar.
Kabrin üzerini kerpiçle kapattılar.
Kabrin üzerine toprak çektikten sonra:
“Ey Âdem'in oğulları! İşte, ölüleriniz hakkında tutacağınız yol budur!” dediler.(1)
(1) İbn Sa'd, Tabakâtü'l-Kübrâ, I, 33 vd; İbn Ebi Şeybe, Musannef, III, 243; Ahmed b. Hanbel, Müsned, V, 136; Hâkim, Müstedrek, I, 344 vd; Heysemî, Mecmau'z-zevâid, VIII, 199.