Bir gün Abdülkadir Geylani hazretleri dergâhında müritleriyle birlikte zikrullah yaparken, yolda gecen bir papaz zikir sesinden etkilenerek dergâhın kapısından başını uzatır.
Bir müddet zikrullahı dinledikten sonra çeker, gider. Gece olur. Papaz efendi uykuya dalar.
Gece rüyasında; zebaniler papazı tutmuş, cehennemin en kızgın kuyularından bir kuyuya atmak için götürmektedirler.
Papaz kurtulmak için yalvarır yakarır ama nafile.
Tam o sırada Abdülkadir Geylani hazretleri bütün ihtişamıyla gelerek:
“Ey zebaniler! Papazın kafası benimdir.” der ve bir kılıç darbesi ile papazın kafasını kesip alarak, başını zebanilerin elinden kurtarır.
Papaz kanter içinde uyanır. Soluğu Abdülkadir Geylani Hz.lerinin dergâhında alır.
Kapıda papazı gören Gavs-ul Azam:
“Gel papaz efendi, gel. Gece kafayı kurtardık şimdide vücudunu kurtaralım” der.
