Ashaptan Şeddad b. Evs ile Ubâde b. Sâmit der ki: “Peygamber aleyhisselamın yanında bulunuyorduk.
Peygamber aleyhisselam: ‘İçinizde garîb (Ehl-i Kitab) var mı’ diye sordu.
‘Hayır, ya Rasûlallah’ dedik.
Bunun üzerine kapıların kapatılmasını emretti.
‘Ellerinizi kaldırınız ve Lâ ilâhe illallâh deyiniz’ buyurdu.
Ellerimizi kaldırdık ve bir saat boyunca birlikte Lâ ilâhe illallâh, dedik.
Rasûlullâh aleyhisselam, elini indirdi. Sonra da:
‘Allah’a hamdolsun. Allah’ım! Sen, beni bu kelime-i tevhidle gönderdin ve beni, bununla memur kıldın.
Cenneti de, bana bu söz üzerine vaat ettin.
Şüphe yok ki sen, asla vaadinden dönmezsin’ diyerek dua etti.
Sonra da:
‘Sevininiz! Hiç şüphesiz, Aziz ve Celil olan Allah, sizi bağışladı’ buyurdu.
(Ahmed b. Hanbel, Müsned, IV, 124; Heysemî, Mecmau’z-Zevâid, I, 19; Hâkim, Müstedrek, I, 501.)
