Rasûlullâh (s.a.s), hicretin sekizinci yılı safer ayında Galip b. Abdullah’ı, Benî Mülevvahlar üzerine sefere gönderdi. Bu askeri birliğin içinde Üsâme b. Zeyd (r.a) de vardı. Üsâme (r.a), hadiseyi şöyle anlatır:
“Ben bana son derecede kızan bir adamın ardına düştüm. Kendisine yaklaşıp kılıcımı kaldırdığım zaman, ‘Lâ ilahe illallah’ diyerek kelime-i tevhidi söyledi” dedi.
Galib b. Abdullah:
“O zaman, kılıcını kınına soktun mu?” diye sordu.
Üsâme b. Zeyd:
“Hayır! Vallahi, onun boyun damarını kesmedikçe, geri durmadım!” dedi.
Kumandan ve mücahidler:
“Vallahi, sen, buyrulmadığın kötü bir iş yaptın!” dediler.
Üsâme, yaptığına çok pişman oldu, elleri yanlarına düştü!(1)
Hadise, Peygamberimiz aleyhisselama haber verilince, Peygamberimiz aleyhisselam:
“Ey Üsâme! ‘Lâ ilahe illallah!1 demiş olan bir adamı, öldürdün ha!(2)
Demek, o ‘Lâ ilahe illallah!1 dedi. Sen de onu öldürdün ha!(3)
Demek, o ‘Lâ ilahe illallah!1 dedikten sonra, onu öldürdün ha!” buyurdu.(4)
Üsâme:
“Yâ Rasûlallah! O bunu ancak silahtan korktuğu için söylemişti.(5) O buna öldürülmekten kurtulmak için sığınmıştır!” dedi.(6)
Peygamberimiz aleyhisselam:
“Bari, adamın kalbini yarsaydın da, bu sözü doğru mu, yalandan mı söylediğini de öğrenseydin ya?!” buyurdu.(7)
Peygamberimiz aleyhisselam Üsâme’ye bunları o kadar tekrarlayıp durdu ki, Üsâmeye:
“Keşke bugünden önce Müslüman olmamış olsaydım da, Resûlullah aleyhisselamın bu itablarına uğram asaydı m!” dedirtti.(8)
Üsâme:
“Yâ Rasûlallah! Ben artık hiçbir zaman ‘Lâ ilahe illallah!’ diyen kimseyi öldürmemek üzere Allah’a yemin ediyorum!” dedi.
Peygamberimiz aleyhisselam:
“Ey Üsâme! ‘Benden işittikten sonra’ diyeceksin!” buyurdu.
Üsâme de:
“Senden işittikten sonra!” dedi.(9)
(1) Vâkidi, Megâzî, II, 724 vd; Halebî, İnsânu'l-Uyûn, III, 197.
(2) İbn İshak, İbn Hisam, c. 4, s. 271, Vâkıdî, c. 2, s. 725.
(3) Müslim, Sahih, c. 1 , s. 96.
(4) Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 5, s. 200, Buhârî, Sahih, c. 5, s. 88, Müslim, Sahih, c. 1, s. 97.
(5) Müslim, Sahih, c. 1 , s. 96.
(6) İbn İshak, İbn Hisam, Sîre.c. 4, s. 271, Vâki d t, Megâzî, c. 2, s. 725, ^medb. Hanbel, c. 5, s. 200, Buharı, c. 5, s. 88, Müslim, c. 1, s. 97.
(7) Vâkıdî, c. 2, s. 725, Müslim, c. 1, s. 96.
(8) İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 271 , Vâkıdî,c.2, s. 725, Ahmed b. Hanbel, c. 5, s. 200. Buhârî, c. 5, s. 88, Müslim, c. 1,s. 97.
(9) İbn İshak, İbn Hisam, c. 4, s. 271, İbn Asâkfr, Târih, c. 2, s. 398.
