Kureyşli müşrikler, zaman zaman Efendimiz (s.a.s) ile alay ederlerdi.
Peygamberimiz (s.a.s) bir gün, Kureyş müşriklerinden; Velid b. Mugîre, Ümeyye b. Halef ve Ebû Cehil b. Hişam’a rastlamıştı.
Bunlar, Efendimize kaşlarını, gözlerini oynatarak alay ettiler. (1) Başlarıyla Peygamberimizi işaret ederek:
“Bu da kendisinin, Peygamber olduğunu ve yanında Cebrail bulunduğunu sanıyor!” dediler. (2)
Onların bu tutum ve davranışları, Efendimiz (a.s)’in çok ağrına gitti.
Bunun üzerine Cenâb-ı Allah, onlar hakkında şu ayetleri indirdi:
“Andolsun ki; senden önceki peygamberlerle de alay edildi de, eğlenmekte oldukları şey, içlerinden o maskaralık edenleri çepeçevre kuşatıverdi. De ki: ‘Yeryüzünde gezip dolaşınız, sonra da bakınız, (peygamberleri) yalanlayanların sonu nice olmuştur!” (En‘âm, 10-11) (4)
(1) İbn İshak, İbn Hişam, II, 36.
(2) Suyûtî, Dürrülmensur, IV, 108; Ahmed Zeynî Dahlan, Sîre, I, 121.
(3) İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, II, 36.
