Hz. Ali der ki: “Resûlullah (a.s) Mekke’den hicret edip çıkacağı ve bana o gece kendisinin döşeğinde yatmamı emrettiği sırada ben ve Peygamber (a.s), Kabe’ye vardık.
Resûlullah (a.s), bana:
‘Otur! Çök!’ buyurdu. Omuzuma basıp yükselmek istedi.
Birden, gücüm kuvvetim gitti!
Peygamber (a.s), benim kuvvetten düştüğümü görünce, hemen omuzumdan indi.
Benim için kendisi oturdu (çömeldi) ve:
‘Bas omuzlarıma!’ buyurdu.
Omuzlarına bastım. Bana birden güç kuvvet geldi. İstesem semanın ufkuna ulaşacağım gibi bir hal geldi!
Nihayet, Beytullah’ın üzerine çıktım.
Beytullah’ın üzerinde, tunçtan veya bakırdan bir put vardı.
Onu sağından, solundan, önünden ve arkasından itip, yerinden oynattım.
Resûlullah (a.s), bana:
‘At onu aşağı!’ buyurdu.
Aşağı atar atmaz, o, sırça çanakların kırıldığı gibi, kırılıverdi!
Hemen Kabe’nin üzerinden indim.
Ben ve Resûlullah (a.s), insanlardan herhangi bir kimse ile karşılaşmaktan sakınarak, yarışırcasına oradan uzaklaştık.”
(Hâkim, Müstedrek, III, 5)
