Sûfi zâhidlerden Ebû Abdullah Amr b. Osman Mekkî (v.291/903), Ebû Abdullah Nebâci ile görüşmüş, Ebû Said Harraz ve daha başkalarının sohbetinde bulunmuştu. Tarikat ve usûl (akâid) konularında sûfiler zümresinin şeyhi ve bu taifenin imamı idi.
Amr b. Osman Mekkî der ki:
“Güzellik, cazibe, ünsiyet, göz alıcılık, ışık, şekil, nur, şahsiyet ve haya nevinden kalbine ne arız olursa olsun, aklına ne doğarsa doğsun, gönlüne hangi vehim (tasavvur) gelirse gelsin bil ki, Allah Teâlâ ondan pek çok uzaktır. ‘Allah Teâlâ’nın mislinin benzeri hiç bir şey yoktur. O işiten ve görendir.’ (Şûrâ, 42/11) ‘O doğurmadı, doğrulmadı. Hiç bir şey O’na denk olmadı.’ (İhlâs suresi) hitabına kulak vermiyor musunuz?”
Yine Mekkî demiştir ki:
“İlim yeticidir. Allah korkusu sevk edicidir. Nefis ise itaatsizdir, serkeştir. Muradını eksiksiz eline geçirmen ve hedefine ulaşman için nefis atını ilim siyasetiyle idare et. Korku ile tehdit ederek sür.”
Yine o der ki:
“Vecd, sözle anlatılamaz. O Allah’ın mü’minler nezdinde bulunan bir sırrıdır.”
