Peygamberimiz Aleyhisselam; Medine’ye geldiği zaman, Medine’de Rûme kuyusundan başka tatlı su bulunmadığını görüp:
“Rûme kuyusunu; Cennette ondan daha hayırlısı karşılığında, kim satın almak(1) ve kendi kovasını Müslümanların kovalarıyla eşit kılmak ister?” buyurunca, Hz. Osman onu(2) öz malından bir kısmıyla(3) satın alıp.(4) Peygamberimiz Aleyhisselama:
“Rûme kuyusunu şu kadara satın aldım!” dedi.
Peygamberimiz Aleyhisselam:
“Ecir ve sevabı sana ait olmak üzere, onu Müslümanlara vakfet, içir!” buyurdu.(5)
Rûme kuyusu, Akîkte(6), Akîk vadisinin aşağısında, sel sularının biriktiği yerin yakınında idi.
Kuyunun çevresi taşla örülü, derinliği onsekiz, eni sekiz zira idi.
İki zira kadarı su ile dolu idi.
Rivayete göre; bu kuyuyu ilk önce Müzeyne kabilesinden bir adam kazdırmış, sonradan Rûmetü’l-Gıfârî’nin malı olmuştu.(7) Rûmetü’l-Gıfârî, kırbasını bir müdde (iki avuç dolusu şeye) satardı.(8)
Rûme kuyusu, birYahudinin de eline geçmişti.
Yahudi de, onun suyunu Müslümanlara satar, hiç kimseye parasız bir damla su içirmezdi.(9)
Hz. Osman Yahudiye gidip kuyuyu ondan satın almak istedi.
Fakat Yahudi tamamını satmaya yanaşmayınca, kuyunun yarı hissesini ondan oniki bin dirheme satın aldı ve ona:
“İstersen, su almak için iki gün benim hisseme ayır; istersen, bir gün bana, bir gün sana ayır!” dedi.
Yahudi:
“Olur! Bir gün senin için ayrılmış olsun, bir gün de benim için!” dedi.
Hz. Osman’ın su alma gününde, Müslümanların su alma ihtiyacına iki gün bile kâfi gelmedi.
Bunun üzerine, Yahudi:
“Sen benim kuyu işimi bozdun! Öteki yarı hisseyi de satın al!” dedi.
Hz. Osman onu da oniki bin dirheme satın aldı.(10)
[1] Ahmed b. Hanbel, Müsned, I, 75, Buhârî, Sahîh, III, 74, Tirmizi, Sünen, V, 627, Beyhakî, Sünenü’l-Kübrâ, VI, 168, Begavî, Mesâbihu’s-Sünne, II 198, Muhibbut-Taberî, Rıyâdu’n-Nadrâ, II, 123.
(2) Buhârî, Sahîh, III, 74, Tirmizî, Sünen, V, 627, Beyhakî, Sünen, VI, 16, Begavî, Mesâbihu’s-Sünne, II, 198.
