Zeyd b. Sabit’in bir ara gözlerini uyku bürümüş, kendisi uyuyakalmıştı! Kendisinin kalkanı, oku, yayı ve kılıcı yanında olduğu halde; hendekte çalışmakta olan Müslümanlar onu hendeğin kenarında uyur bir halde bırakarak hendeği dolaşmaya gitmişlerdi.
Zeyd b. Sabit toprak taşırken, Sa’d b. Muaz Peygamberimiz aleyhisselamın yanında oturup dinleniyordu.
Zeyd b. Sabit’in çalıştığını görünce:
“Yâ Rasûlallah! Allah’a hamd olsun ki, beni sağ bıraktı da, sana iman etme şerefini bana nasip etti.
Buas kavgası günü, ben bunun babası Sabit b. Dahhâk ile boğaz boğaza boğuşmuştum!” dedi.
Peygamberimiz aleyhisselam:
“Fakat onun bu oğlu ne iyi çocuktur!” buyurdu.
Zeyd b. Sabit’in bir ara gözlerini uyku bürümüş, kendisi uyuyakalmıştı! Kendisinin kalkanı, oku, yayı ve kılıcı yanında olduğu halde; hendekte çalışmakta olan Müslümanlar onu hendeğin kenarında uyur bir halde bırakarak hendeği dolaşmaya gitmişlerdi.
Yanına varan Umâre b. Hazm şaka için onun silahını alıp saklamış, Zeyd b. Sabit’in bundan hiç haberi olmamıştı.
Zeyd b. Sabit uyanıp silahlarını bulamayınca, çok heyecanlandı ve korktu.
Peygamberimiz aleyhisselam, bunu işitince, Zeyd’i yanına çağırttı ve ona:
“Ey uykucu! Sen uykuya daldın! Nihayet, silahların da kaybolup gitti!” buyurduktan sonra:
“Bu çocuğun silahlarının nerede olduğunu kim biliyor?” diye sordu.
Umâre b. Hazm:
“Yâ Rasûlallah! Ben biliyorum. Silahlar benim yanımdadır!” dedi.
Peygamberimiz aleyhisselam:
“Silahlarını teslim et ona!” buyurdu ve şaka olarak da olsa Müslümanları korkutmayı veya onların herhangi bir şeyini alıp saklamayı yasakladı.(1)
