Allah Rasûlü (s.a.s), Medine’ye varışından yaklaşık beş ay kadar sonra muhacir ve ensâr arasında, tarihte “muâhât” olarak isimlendirilen bir kardeşlik tesis etmiştir.
Allah Rasûlü (s.a.s), Medine’ye varışından yaklaşık beş ay kadar sonra muhacir ve ensâr arasında, tarihte “muâhât” olarak isimlendirilen bir kardeşlik tesis etmişti.
Hz. Ömer (r.a), kardeş ilan edildiği ensarî ile zamanlarını bile paylaştıklarını, bir gün kendisi hurma toplama işine giderken, kardeşinin Rasûlullâh (a.s)’ın yanında bulunduğunu, ertesi gün ise çalışma sırasının diğerine geçtiğini, akşamları ise Hz. Peygamber'den öğrenmiş oldukları şeyleri birbirlerine anlattıklarını belirtir.(1)