Mansur b. Ammar, “Bir kimse başına gelen dünyevî musibetlerden dolayı sızlanırsa, musibet dinine intikal eder.” demiştir.
Sûfî zâhidlerden Ebû’s-Serî Mansur b. Ammar aslen Merv’in “Yerânkân” denilen köyündendir. Bûşencli olduğu ve Basra’da ikâmet ettiği de söylenir. Büyük vaiz hocalardan idi.
Mansur b. Ammar, “Bir kimse başına gelen dünyevî musibetlerden dolayı sızlanırsa, musibet dinine intikal eder.” demiştir.
Mansur b. Ammar, “Kul için en güzel elbise tevazu ve inkisar, (Mevlâ’ya karşı boynu bükük olma) elbisesidir. Onun için Allah Teâlâ, ‘Takva elbisesi daha hayırlıdır.’ (A‘raf, 7/26) buyurmuştur.” demiştir.
Derler ki: Tevbe edip zühde dönüşünün sebebi şu idi: Bir kere yolda giderken üzerinde “Bismillahirrahmanirrahim” yazılı olan bir kâğıt bulmuş, bu kâğıdı koyacak uygun bir yer bulamadığı için yutmuştu. Bunun üzerine rüyasında birinin, “O kâğıda hürmet ettiğin için Allah, senin üzerine kapalı olan hikmet kapısını açtı.” dediğini işitti ve zühde intisab etti.
Ebû’l-Hasan Şa’râni diyor ki: “Bir kere Mansur b. Ammar’ı rüyamda gördüm ve: ‘Allah sana nasıl muamele yaptı?’ diye sordum.
Şöyle cevap verdi: 'Önce Allaha hamdü sena etmeden, ikinci olarak Peygamberlerine (s.a.) salât ve selâm getirmeden, üçüncü olarak da kullarına samimi surette nasihat etmeden açıp kapadığım hiç bir oturum düzenlemedim, dedim. Bunun üzerine Mevlâyı Müteâl (meleklere): Doğru söyledi, onun için bir kürsü kurun, üzerine çıksın, arzda kullarım arasında şan ve şerefinin yüceliğini ilân ettiği gibi, bu defa da semâda meleklerin arasında şan ve şerefimin yüceliğini ilân etsin!' dedi.”
Kuşeyrî Risâlesi
