Ebû Said el-Mübârek Mahzumi (k.s) Hz.leri, evliyânın ve bütün ilimlerde söz sahibi olan imamların büyüklerinden. Hüseyin bin Ali bin Ebu Tâlib (R.A.) Hz.leri’nin evlâdından olduğu için seyyiddir. Hicri 4 ila 5. asırlarda yaşamıştır.
Ebû Said Mübârek Mahzumî (RA) Hz.leri, Hz. Hızır ile görüşürdü. Aynı zamanda zamanının bir tanesi olan Arifler kutbu, gelmiş ve gelecek evliyanın baş tâcı, kıyâmete kadar veliler şahı olan Hz. Pîr Abdülkadir-i Geylani (KSA) Hz.leri’nin üstâdı idi. Gavs-ul Azâm Abdulkâdir-i Geylâni (K.S.A.) Hz.lerine çok hürmet eder ve edebli davranırdı.
Pîr Abdulkâdir-i Geylâni (k.s.a.) Hz.leri bir zamanlar çölde 40 gün riyâzat yapmıştı... Kimse yedirmedikçe yememeye karar vermiş ve 40 gün sonunda Ebû Said Mahzumi (k.s) Hz.leri Hz.Pîr’in (k.s.a.) bu durumuna muttalî olmuş ve lokma lokma kendisine yemek yedirmiştir...
Ebu Said (R.A.) Hz.leri’nin, Babül Eze denilen bir yerde Medresesi (okulu) vardı Ebû Said (R.A.) Hz.leri bu medresede irşada devam etti. Diğer ülkelerden birçok alimler, sâlihler gelip ondan zâhiri ve bâtini ilimleri dinlediler, ders aldılar. Sonraları bu Medrese Hz. Pîr Abdulkâdir-i Geylâni (K.S.A.) Hz.leri’ne verildi. O (R.A.), ayrıca Irak’taki müridlerin terbiyesini ahlâken yetişip yükselmelerini üzerine aldı. Bütün âlimler O’nun (R.A.) hakkında öğücü ve şerefini yükseltici sözler söylediler. Bir kısım âlimler de O’na (R.A.) "Sahib-ül burhaneyn Ves-Sultaneyn" -iki burhan, iki kuvvet sahibi- unvânını verdiler. Bazıları da "Her iki kandil sahibi" adını vermişlerdir, işte O’ndaki (R.A.) bu üstün meziyetlerdendir ki, birçok âlimler gelip onun önünde diz çöküp dervişlik yapmışlardır. Birçok halk gelip O’ndan (R.A.) feyz alıp iki cihanın saadetine erdiler. Pîr Abdulkâdir-i Geylâni (k.s.a.) Efendimizin sohbet Şeyhi olması zaten kendisine şeref olarak yeterlidir ve büyüklüğünü göstermektedir. Ruhâniyetine Selâm, şefaati üstümüzde olsun.
Kaynak:Kalaid-ül Cevâhir
