Bir keresinde Ebû Hureyre (r.a): “Ey Allah Rasûlü! Sizin huzurunuzdayken dünya bize hiç geliyor, aklımızın ucundan bile geçmiyor.
Bir keresinde Ebû Hureyre (r.a):
“Ey Allah Rasûlü! Sizin huzurunuzdayken dünya bize hiç geliyor, aklımızın ucundan bile geçmiyor. Ama eve gidip de çoluk çocuğumuzun arasına girince durum değişiyor” dedi.
Hz. Peygamber aleyhisselâm:
“Eğer aynı hal devam etseydi, melekler sizi ziyarete gelirdi” buyurdu.(1)
Bir keresinde Hanzala (r.a), Allah Resûlü'nün mübarek huzuruna geldi ve:
“Ey Allah Resulü! Ben münafık oldum: Mübarek huzurunuzda siz cennet ve cehennemi anlatırken onların hepsi gözlerimin önüne geliyor. Ama çoluk çocuğumun arasına katıldığım zaman hepsini unutuyorum” dedi.
Bunun üzerine Hz. Peygamber sallallahu aleyhi vesellem: “Eğer dışarı çıktıktan sonra da buradaki haliniz aynı şekilde devam etseydi, melekler sizinle tokalaşırdı” buyurdu.(2)
