Nitekim hadiste “Sizden biri Rabbi ile konuşmayı sevdiği (arzu ettiği) zaman Kur'an okusun.” (Hindî, Kenzü’l-Ummal, I. 510.) denmiştir.
Hasan el-Basri’nin, “Kim Rabbiyle konuşmak istiyorsa namaz kılsın. Kim de kendisiyle Rabbinin konuşmasını istiyorsa o da Kur’an okusun!” ifadeleri, Kur´an okumanın faziletini ne güzel açıklar. Nitekim hadiste “Sizden biri Rabbi ile konuşmayı sevdiği (arzu ettiği) zaman Kur'an okusun.” (Hindî, Kenzü’l-Ummal, I. 510.) denmiştir. Demek oluyor ki, Kur’an okumak Yaradan ile sohbet etmek gibidir. Mümin için, “Niçin okuyorum”dan daha çok “Neden bugüne kadar okuyamadım” ya da “Niçin az okuyorum” sorusu daha anlamlıdır. Kaldı ki, Peygamberimiz’in kıyamet günü Rabbine niyazda bulunarak, “Ya Rabbi kavmim Kur’an’ı terk edilmiş olarak bıraktı.” (Furkan, 25/30.) şikâyetine muhatap olması gibi bir risk tüm müminler için bir uyarı mahiyetindedir.
Yüce Rabbimiz Kur’an’ı bizlere tasvir ederken, “Bu Kur'an'ı sana meşakkate düşesin diye indirmedik.” (Taha, 20/2.) buyurur. Sure ve ayetlerin peyderpey inişi, Kur’an talimi konusunda Hz. Peygamber ve sahabe için önemli bir kolaylık oluşturmuştur. Her çağın Kur’an mualliminin de bu minval üzere hareket etmesi, her konuda örneğimiz ve modelimiz olan Hz. Peygamber’in talimde takip ettiği üslubu dikkate alarak hareket etmesi gerekir.
Hz. Peygamber’in sahabeye karşı Kur’an talimindeki tutumunu gösteren bir haber:
Bir adam Rasulüllah (s.a.s.)'a gelerek, “Bana câmi (özlü) bir sure öğret” talebinde bulunmuştur. Hz. Peygamber de ona, “Zevâti'r-Ra'dan (yani R ile başlayan sureler -ki eliflâmrâ'lı sureler kastedilmektedir-) üç tanesini öğren!” tavsiyesinde bulunur. Ancak adam: “Yaşım ilerledi, unutkanlık galebe çaldı, ezberleme gücüm kalmadı, dilim de dönmez oldu!” diye cevap verir. Buna karşılık Rasulüllah: “Öyleyse Hâmîm'lilerden üç tane oku!” der. Ancak adam, önceki sözlerini tekrar ederek mazeretini bildirir. Rasulüllah (s.a.s.) bu sefer: “Müsebbihat'tan (sebbaha veya yüsebbihu ile başlayan sureler) üç tane öğren!” der. Adam yine aynı sözleri tekrar eder ve “Bana câmi (özlü) bir sure öğret” der. Bunun üzerine Allah Rasulü adama Zilzal suresini öğretmiştir. (Ta'lim işi bitince) adam, “Seni hakla gönderen Zat'a yemin olsun ki, (buradaki ameller bana yeter), buna asla başka bir (amel) ilave etmeyeceğim.” demiştir. Adam ayrıldığında Rasulüllah (s.a.s.) “Adamcağız kurtuldu!” dedi ve bu sözü iki kere tekrar etti." (Ebu Davud, Salât, 326.)
Bizi sosyal medyada paylaşın:
