Sakîf temsilcilerinden Evs b. Huzeyfe der ki: “Peygamber aleyhisselam, bir gece, yatsıdan sonra uzun müddet yanımıza gelmedi.
‘Yâ Rasûlallah! Niye yanımıza gelmekte geç kaldın?’ diye sorduk.
Peygamber aleyhisselam:
‘Her gün, Kur’ân’dan bir hizb okuyup geçmeyi kendime vazife edinmişimdir.
Bunu yerine getirmedikçe, çıkmamak istedim’ buyurdu.
Sabaha çıktığımız zaman, Resûlullah aleyhisselamın ashabına:
‘Siz Kur’ân’ı nasıl hizbleyip okursunuz?’ diye sorduk.
Biz her üç sûreyi, her beş sûreyi, her yedi sûreyi, her dokuz sûreyi, her on bir sûreyi, her on üç sûreyi ve Kâf sûresine kadar da, Mufassal [yüzden az âyetli olan Mesânî sûrelerini takip eden ve araları Besmele ile ayrılıp uzun, orta ve kısa mufassallar diye üçe ayrılan] sûreleri ayrıca hizblemek üzere hatm edinceye dek hizbler, okuruz!’ dediler.”(1)
(1) Ahmed b. Hanbel, Müsned, IV, 9; Ebu Dâvud, Sünen, II, 55-56; İbn Mâce, Sünen, I, 427-428.
