Tarikatın zikirle özdeş olduğu, zikrin tarikatın özünü oluşturduğu ifade edilmekte, ayet ve hadislerle bu yaklaşım desteklenmektedir. Ayrıca zikirden uzak olanların gaflet içinde olduğu belirtilir ve bunun büyük bir manevi eksiklik olduğuna dikkat çekilir. Allah’ı zikretmeyen kişilerin manevi olarak ölü olduğu, zikirle ise hayat bulan bir ruh hali elde edildiği aktarılır.
