Hz. Aişe: ``Resûlullah aleyhisselam her vakitte Allah’ı zikrederdi´´
Hz. Aişe:
“Resûlullah aleyhisselam her vakitte Allah’ı zikrederdi” dediği gibi, Retina b. Ka’bü’l-Eslemî de:
“Resûlullah aleyhisselamın gündüzün hizmetinde bulunur, hacetini görür gözetir, derler toparlardım.
O, yatsı namazını kılınca evine girerdi.
Ben de kapısının önüne otururdum.
Belki hacetine ait bir buyruğu olur, derdim.
Resûlullah aleyhisselamın:
‘Sübhanallah! Sübhanallah! Sübhanallahi ve bihamdihi!’ diyerek tesbih edişini dinleye dinleye gözlerimi uyku bürür, uyuyakalırdım” demiştir.(2)
Resûlullah aleyhisselam, sabah namazını kıldığı zaman, güneş iyice doğuncaya, yükselinceye kadar oturur(3), Allah’ı zikreder(4):
“İkindi namazından sonra güneş batıncaya kadar Allah’ı zikreden cemaatle birlikte oturmam; bana, her biri için on iki bin dirhem vererek İsmail aleyhisselam evladından dört köleyi azad etmemden daha sevgilidir” buyururdu.(5)
Peygamberimiz aleyhisselam:
“Allah’ın nimete bürüdüğü kimse, Allah’a hamd etmeyi çoğaltsın!
Günahı çoğalan kimse, istiğfarı çoğaltsın!
Rızkı geciken kimse de ‘lâ havle ve lâ kuvvete illa billâh’ sözünü çoğaltsın!”
“Cennete ilk davet edilecek kimseler, genişlikte ve darlıkta Allah’a hamd edip durmuş olan hamd edicilerdir.”(6)
“Rabbin kuluna, gecenin son yarısındakinden daha yakın olduğu bir zaman yoktur.
Eğer o saatte Allah’ı zikredicilerden olmaya gücün yeterse, ol!” buyurmuştur.(7)
