Bir nevi korkunç bir yağmur, her tarafın sularla kaplanması, evlerin sular içinde kalışı, insanların birçoklarının boğularak ölmeleri ve hayvanların telef olmaları...
Eski Mısır deyince önemli birkaç isim hatırlanmadan geçilmez. Bunlar içinde şüphesiz ki Peygamber Hz. Musa gelir. Hayatı boyunca insanları doğru yola getirmek için mücadelesi, Kuran-ı Kerimde bizlere haber verilmektedir.
Bu isimlerden biride, kendisiyle Hz. Musa’nın iman-küfür merkezli yaptığı mücadelede yenilen azılı Firavun’dur. O günün coğrafyasında, İsrail oğullarını ve onlarla iç içe yaşayan Kıptileri görüyoruz. Bu milletin inatçı küfürleri, tebliğ akidesinin tebliğcisi Musa (a.s) a açtıkları amansız savaş sebebiyle, Rabbûl âlemin onları çeşitli azaplarla cezalandırmıştır. Bu azabın birkaç çeşit olduğunu görüyoruz.
1. Küçük tufan; Nuh tufanı gibi olmasa da bir tufan kopmasıdır. Bir nevi korkunç bir yağmur, her tarafın sularla kaplanması, evlerin sular içinde kalışı, insanların birçoklarının boğularak ölmeleri ve hayvanların telef olmalarıdır.
2. Çekirgeler bulundukları bölgeyi istila etmiş bunların önü alınamamıştır. Bunlar ibretli olaylardır. Böyle olaylar rabbimiz tarafından bizlere haber verilir ki, ibretler alalım. Ebâbil kuşlarının Cenab- Allah’ın emriyle Ebrehe’nin ordusunu tar-u mar etmeleri de ve diğer felaketler de biz insanlara neler neler anlatmaktadır. Bu hayvancıkların, cisimleri küçük olmasına rağmen yaptığı tahribat çok büyüktür. Böyle kendileri küçük olup ta getirdikleri felaket ve tahribatın çok büyük olduğu birçok hayvanat vardır. Bugün bile yurdumuzun belli başlı bazı bölgelerinde kene salgını ve ölümler var. Bunun senelerce önce İsrail yahudisiyle bağlantılı olduğu gazete ve televizyonlarda da çıkmıştı. Bu mel’un, Kuran ve sünnet diliyle lanetlenmiş olan millet her kötülüğü yapar. Müslüman âleme yapılanlarda ortadadır. Ama konumuz bu değil. Hiç değilse ben hakkıyla inanıyorum diyen her müslümanın bunlardan haberdar olması lazımdır. Yine unutmamak lazımdır ki, İbrahim(a.s) ın karşısındaki Nemrud, sivri sineklerle helâk edilmiş, O’nu yakma eylemleri hep akamete uğramıştır. Bu oyunlar hep akamete uğramaya da mahkûmdur. “Eğer Allah size yardım ederse, size üstün gelecek hiçbir güç ve kuvvet yoktur.”(ayet) Asıl olan o yardıma ulaşmak ve onu kazanmaktır. Kazanamıyorsak demek ki çok eksiğimiz var. O halde günlük hesabımızı yapalım. İslâmın kuvvet bulması için, küfrün münhezim olması için, ezanların susmaması, Kuran-ı Kerimin bizden alınmaması… için yapılan dualar mutlaka kabul görüyor, görecektir. Kimse İslâm ağırlıklı başarısını kendisinden bilmesin.
3. Bitlerin istilasına uğramaları neticesinde hayatlarının kendilerine zindan olmasıdır. Bu hayvancıkların tevlid ettiği hastalıklar neticesinde birçok hayvanın ölmesidir. Bu salgın daha çok Kıptilerin yaşadıkları bölgelerde çok ağır yıkım yapmıştır. Bu olaylara bakıp ta derin derin düşünmemek ve bunlardan ibret almamak mümkün mü? İnsanın âcizliği, ne kadar teknolojide ilerlemiş olsa bile ilahi kudret karşısında bir hiç olduğu kolayca anlaşılır. İşte biz Müslümanlar bu iman ile mücehheziz elhamdülillah.
4. İlahi ceza olarak kendilerine dört bir taraftan, doğu, batı, güney ve kuzeyden kurbağa akımları olmuş toprakları kurbağalar tarafından tamamen istila edilmiştir. Aman Allah’ım ne ibretli bir olaydır bu. Bazıları yılanlardan korkar ve tiksinirler, bazıları örümceklerden, bazıları da kurbağalardan çekinirler. Hatta onları görmenin ötesinde, adları anıldığında bile büyük bir ürperti duyarlar. Zülcelâl vel-ikram sahibi olan Rabbimiz, hiçbir şeyi boşuna halketmemiş, canlıları hem insanlara ve hemde çevreye yararlı, ekolojik denge unsuru kılmıştır. Yeri geldiğinde de Rabbimin emriyle en vurucu, insan gücünün yapamayacağı bir silah olmuşlardır.
5. (ed-dem) Kan olayı. Tefsir alimlerimizin izah ettikleri gibi ahaliden olan Kıptiler, ki bunlar çingene ırkıdır, yukarıda sayılan felaketler, isyanları sebebiyle kendilerine indiği zaman korkuyorlar çareyi Hz. Musa’ya koşup yalvarmakta buluyorlardı. O’na ağlaya sızlaya yakarıyorlar ve bu belaları bizden kaldır sana iman edeceğiz diyorlardı. O da dua edip belalar ortadan kalkınca, ya Firavun’un korkusundan yada başka sebeplerden sözlerinde durmuyorlardı. Tekrar eski azgınlıklarına dönüyorlardı. Bu dönme olayı tam dört defa tekrar edilip de fayda vermeyince, iman etmeyip eski azgınlıklarını sürdürünce azabın daha şiddetlisi kendilerine verilmiştir ki oda kan olayıdır. Bu olay Nil nehrinin suyu ile ilgilidir. O zamandan bu ana kadar kabul etmek icap eder ki, bu nehir Mısır ve çevresine suyuyla hayat bahşeder. İşte Rabb-ı Zulcelal vel Kemal Hazretleri onların Nil nehrinden istifadelerini haram kılmıştır. Şöyle ki herhangi bir ihtiyaç, mesela su içmek veya temizlik yapmak gayesiyle Nil nehrinin kenarına geldiklerinde onun suyunun iğrenç kana dönüştüğünü şaşkınlıkla ve hayretle görüyorlardı. Ama müminler için böyle bir şey söz konusu olmuyordu. Bu onlara Cenab-ı Allah’ın bir lütfu idi, inandıkları için onlar korunuyorlardı. Bu olayda Cenab-ı Allah’ın kullarına ne kadar merhametli olduğunu görüyoruz. Özellikle mü’minlere sonra bütün yaratıklara, yani bu dünyada bütün kullara acıyor,(RAHMAN) ahirette ise sadece mü’minlere (RAHİYM).
Diğer taraftan felaket ile iman arasında bocalayan Mısır halkına bu azap ve felaketten kurtulmak için dört beş defa gidip gelmeleri olayı, mü’min bir delikten iki defa ısırılmaz hadisine aykırıdır sualini hatıra getirebilir. Acaba Hz. Musa aldatılıyor muydu? Kesinlikle hayır, böyle bir şey söz konusu olamaz. Çünkü peygamberler her şeyden önce çok sabırlıdırlar. Onlar acaba bir kişi iman eder mi diye ümit ediyorlardı. Hem onlar merhametli idiler. Gelecek olan azabın katlanarak geleceğini biliyor ve onlara acıyordu. Bu sebepten dolayı da Cenab-ı Allah beşerden (insandan) peygamber göndermiştir. Bu ayetle anlatılan olaylardan insanların nasıl nankör yaratıldığını da görüyoruz. Nimete şükretmiyor, nankörlük ediyor.
Cenab-ı Allah’ın lûtfu keremiyle bu kadarcık anlatmaya muktedir olduğum bu ayeti kerimeye bakacak olursak, Rabbimiz burada şöyle buyurmaktadır: `Bunun üzerine bizde ayrı ayrı alamet olmak üzere, başlarına tufan, çekirge, haşerat(bit), kurbağalar ve kan gönderdik. Böyle iken kibirlendiler ve günahkar bir toplum oldular(Araf suresi 133)´ Ayetlerin devamında her felaketten kurtulduklarında iman edeceklerine söz vermelerine rağmen, sözlerinde durmayıp tekrar eski hallerine döndükleri ifade edilmektedir.
6. Altıncı felaket ve azapta Ricz idi. Said bin Cübeyr Hazretlerine göre bu azap taûn idi. Salgın bir hastalık idi ve bir günde bu milletin Kıptilerinden yetmiş bin kişi ölmüştü. İnkarları isyanları sebebiyle insanlar üzerine çöken belâlar çeşit çeşittir. Ummadığımız yerlerden ummadığımız belalar gelebilir. Bundan kurtulmanın yolu, iman, iyi amel ve Cenab-ı Allaha dua etmektir. İnkar, isyan, mazlumların göz yaşları,akan kanlar, adaletsizlik, zulüm ve benzeri kötülükler azabı ilahiyi çabuklaştırır ve insanlar üzerine bela sağnak halinde yağar. Zelzeleler, tabii afetler alır yürür.
İsyanları sebebiyle, felaketlerin insanlar üzerine inmemesinin sık sık afetlerin olmamasının dört önemli sebebi vardır. Hadis-i şeriflerde bunlar haber verilmiştir. Bunlar, Ceanb-ı Allaha ibâdet etmekten belleri bükülmüş yaşlılar, süt emen masum yavrular, ibadetten zevk duyan hûsûlü kalp sahibi kimseler ve otlayan dilsiz hayvanlar olmasaydı, bela ve musibetler insanlar üzerine aralıksız olarak yağıp dururdu. (Hadisi Şerif) Beni israil en eski topluluklardandır. Bugünkü yahudiler onların devamıdır. Nankör ve lânetlenmiş bir millet. Peygamberlerine, yaşadıkları devirlerde insanlığa da yapmadıklarını bırakmadılar. Onlardan, Peygamberimiz gazaba ve lanete uğramış diye ahber verir. Onların bu kirli çamaşırlarını islam dini ortaya koyduğu için bu son dine amansız düşmandırlar. Peygemberimiz (s.a.s.) buyuruyor ki, Beni İsrail olmasaydı, yemek ekşiyip bozulmaz, et kokmazdı. (Keşf_ul hâfâ hds. No: 2124)
Demek oluyor ki, güç yetirilemeyecek azapların inmesi toplumun kendisiyle endekslidir. Nitekim bir millet kendi durumlarını değiştirmedikçe Allah onların durumlarını değiştirmez.(Ra´d suresi a.11)
Ben-i İsrailin bu inkar ve inatları kendilerinin sonu olmuş, bir sonraki azap ile mahvolmuşlardır.
7) Yedinci azap denizde boğulmak. Cenab-ı Allah buyuruyor; `Artık bizde, bunca ayetlerimizi yalanladıkları, onları umursamadıkları için kendilerinden intikam almak istedik de hepsini denizde boğduk. (el- A´raf 136)
Bu olay üzerinde biraz duralım, düşünelim. İlahi kanaldan haber verilenlar ne diyor onu görelim. Onlara olanlar değişik şekillerde daha ağır ve şiddetli olarak her an insanlığın üzerine de bölge bölge, şehir şehir, köy köy inebilir. Allah (cc) azabından hiç kimse emin olamaz. Kimsenin elinde garantisi de yoktur. Hele hele azgınlaşan küfür toplumları bunlardan hiç emin değillerdir. Hz. Musa diyor, `Bizi içimizdeki beyinsizlerin yüzünden helak eder misin Allah´ım!... (A´raf s. 155)
`Göktekilerden sizi yere batırıvermesinden emin mi oldunuz. O vakit bakarsınız ki yer durmayıp çalkalanmaktadır. Yoksa göktekilerin üstünüze taş yağdırıcı göndermesinden emin mi oldunuz. Siz tehdidimin nice olduğunu bileceksiniz. (Mülk s. 16- 17)
ZÜ'L-CENÂHEYN
DEVAM EDECEK....
