Bakara suresi 221. ayetinin bir bölümünün meali şöyledir: "(Ey mü'minler!) müşrik kadınlarla, onlar imana gelmedikçe evlenmeyin. Müşrik erkeklere de, onlar imana gelmedikçe (mü'min kadınları) nikahlamayın. Onlar sizi cehenneme çağırırlar."
Bazılarına göre Yahudi ve Hiristiyanlar (ehli kitap) müşrik sayılmadığından, bazılarına göre onlar da müşrik olmakla beraber, evlenme konusunda daha sonra gelen Mâide suresi 5. ayeti ile bu ayetin kapsamından (umumundan) çıkarıldıkları için onların kadınları ile evlenmek caizdir ve bunda selefin hemen hemen ittifakı (icma) vardır. Hatta Hz. Osman, Talha, Huzeyfe gibi, kitabî (yahudi-hıristiyan) kadınlarla evlenmiş sahabîler de mevcuttur (bk. Cessâs, N/16).
Ancak çocukların terbiyesinde ortaya çıkacak risklerden dolayı bunu da mekruh görenler, harp halinde olunanlarla evlenmenin hiç helâl olmadığını söyleyenler de vardır (bk. Cessâs, N/17; Kurtubî, III/67, 69).
Mecusî, putperest ve ateistlerin kadınları ile evlenmek ise ittifakla caiz değildir ve sözü geçen Bakara 221. ayeti ile evlenilmesi yasak edilenler arasında bunların bulunduğu konusunda kimsenin şüphesi yok gibidir (bk. Cessâs, N/16; Kurtubi, NI/70).
Rasûlullâh Efendimizin (sav) mecusiler hakkında:
"Karılarını nikahlamaksızın, boğazladıklarını da yemeksizin onlara ehl-i kitâba davrandığınız gibi davranın." (Râzî, VI/58; Muvatta, Zekât 42; Bâcî, el-Müntekâ, N/173; Beyhakî, S. Kübrâ, IX/189; el-Hindî, Kenz, IV/502) buyurması, hem ehl-i kitabın kadınlarının alınabileceğini, hem de mecusilerin kadınlarının alınamayacağını gösterir.
