Yüce Allah, buyurur ki:"Resûlüm! Biz seni âlemlere ancak bir rahmet olarak gönderdik."(Enbiyâ Sûresi, 107)Sevgili Peygamberimiz (s.a.v.) anlatıyor:
``Allah u Teâlâ, yasak ağaçtan yediğinden dolayı Âdem’i cennetten dünyaya indirdiği zaman, Âdem (a.s.) kusurunu anladı, affı için ağladı ve:
`Ya Rabbi! Beni Habibin/sevgilin Muhammed hatırına affeyle´ diye yalvardı. Allahu Teâlâ:
‘Ey Âdem! Sen benim habibim Muhammed'i nereden tanıyorsun?’ diye sordu. Hz. Âdem:
‘Ya Rabbi! Sen beni cennete yerleştirdiğin zaman cennetin her yerinde, arşın üzerinde “Lâ ilâhe illallâh Muhammedu'r-Rasûlullâh” yazısını gördüm. İsmi senin isminle birlikte zikredilen ve her yere nakşedilen bu zatın senin katında çok kıymetli ve sevgili birisi olduğunu anladım. O sevgili kulunun hatırına beni affetmeni istiyorum’ dedi. Allah u Teâlâ:
‘Ey Âdem! Doğru söyledin; o, bana halkın en sevimlisidir. O senin evlatlarından birisidir. Peygamberlerin sonuncusudur. Eğer onu yaratmasaydım seni de yaratmazdım. Seni onun hatırına affettim’ buyurdu.”
(Hakîm, Müstedrek, II, 615; Beyhakî, Delâilü'n-Nübüvve, V, 488, Taberânî, es-Sağir, II, 82 vd.)
