Seyr sülûke girmiş mürid ve salihlerin kendi iç dünyalarında dikkat etmesi gerekli olan bir takım âdâb, sufiyye imamları tarafından kitap, sünnet ve rûhi tecrübelerden istifade ile kayda geçmiştir.
14-03-2021 17792
08 Temmuz 2019 tarihinde, Mevlana diyarı Konya, Ilgın da, mürşidimiz Abdullah DEMİRCİOĞLU Efendi Hazretleri ile ve ihvan ile hasret gidermeye bekliyoruz bayan, erkek tüm kardeşlerimizi.
09-05-2019 16309
Sufi Hayat Sırlı Bir Yaşayıştır 03.06.2018
20-06-2018 4602
Peygamberimiz(sav) Sufi Meşrep Kişileri Çok Övmüşlerdir 08.05.2016
11-05-2016 6854
Geçmişimizde Sufi Hayat Nasıldı? 08.08.2012
27-03-2016 4249
İlk dönem sufi ve zahidlerinden olan Dâvûd et-Tâi´nin (k.s) doğum tarihi belli değildir. Zehebi II. yüzyılın başlarında doğduğunu belirtir. Kûfe´de İmam-ı Azam´ın yanında uzun yıllar hadis ve fıkıh okudu. Onun gözde öğrencilerinden olan Dâvûd, ilimde ve fıkıhta yüksek bir seviyeye ulaştı; ayrıca etkili bir konuşma kabiliyeti vardı.
17-01-2016 15154
Sufilere göre insanın cennette yaratılıp dünyaya gönderilmesi, dünyadaki tekâmülünü tamamlayarak Hakk’a yükselmesi için bir fırsattır. İmam-ı Rabbânî, Kur’an ve Sünnet verilerinden yola çıkarak insan ruhunun niçin bu sefil dünyaya düştüğünü ve nasıl tekrar Rabbine yükseleceğini doksan dokuzuncu mektubunda detaylıca ele alır. İmam’a göre, insan ruhunun kemâlâta ermesi için kesif bedenlere girmesi ilahi hikmetin bir gereğidir.
12-10-2015 15650
Sufi Meşrep Olmak Büyük Bir Fazilettir 08-07-2012
05-10-2015 5426
Muhtemeldir ki, sır da ruh gibi beden kalıbına tevdi edilmiş bir latifedir. Sûfilerin esasları ve prensipleri, sırrın müşâhede (ulûhiyyeti seyr ve temaşa) mahalli olduğunu icap ve ifade etmektedir.Nitekim sırrın sırrı ise, Hakk’tan başkasının muttali olamadığı şeydir. Sufîlerin ıstılahına ve esaslarına göre, sırrın ruhtan daha latif, ruhun da kalpten daha şerefli olması icap etmektedir.
16-09-2013 14432
Sûfiler fenâ sözü ile insandaki kötü sıfatların yok olmasına işaret ettikleri gibi, bekâ sözü ile de insanın güzel vasıflar edinerek bunda devam etmesine işaret ederler...
Zamanında eşi bulunmayan yegâne bir velî idi. Recâ konusunda özel bir üslûb ile konuşmuştur. Marifet hakkında sözleri vardır. Belh’e gitmiş, bir müddet orada ikâmet ettikten sonra Nişabur’a dönmüş ve 258 (871) senesinde vefat etmiştir...
Bir sûfî şu sıfatlara sahiptir: Fakirlik onun ziyneti, sabır süsü, ilâhî takdire rızâ bineği, tevekkül ahlâkıdır. Allahu Teâlâ, tek olarak ona yeter...
Muhammed b. Hâmid anlatıyor: “Can çekişirken Ahmed b. Hadraveyh’in başucunda oturuyordum. Yaşı doksan beşi bulmuştu. ..
Ebû Turâb künyesiyle ve Nahşebî nisbesiyle meşhur olmuştur. Doğum yeri ve târihi bilinmemektedir. 859 (H.245) senesinde Basra civârında vefât etti. Çölde vefat ettiği ve vücudu yırtıcı hayvanlar tarafından parçalandığı da söylenir...
İşitmenin hayırlı oluşunun alameti, kişinin Hakk’tan duyduğunu bütün özellik ve vasıflarıyla anlayarak işitmesi ve dinlemesidir. Sûfî, anlatılan ve ilham edilene kulak verir...
Tasavvufun belli bir şeklini yaşamak için “şeyhin” lüzumlu ve gerekli, diğer bir şeklini yaşamak için ise şart ve zorunlu olduğunu belirten sûfiler; bu yola girmemenin doğuracağı zararları ve bunun yol açacağı manevî felaketleri göstermekten geri durmamışlardır. Bu yolda bazıları yolunu kaybeder, şe..
Bilal Havvâs diyor ki: “Benî İsrail çölünde yolculuk yaparken aniden bir zatın yanımda yürüdüğünü fark ettim. Hayrete düştüm, sonra bunun Hızır (a.s.) olabileceği kalbime ilham edildi. Bu zata.....
Fitneye tutulmuş çarpık kimselerin zannetiği şeyler melametilerde yoktur. “Kalenderiyye”, kalp temizliğinin verdiği sarhoşlukla.....
Makamı hizmet için isteyenler, ölmeden evvel ölenler içindir. Nefsin hilelerinden emin olmayanın fitnesinden korkulur...
Ahmet b. Âsım dilini tutmaya çok dikkat ederdi. Ona, “Kalb casusu” adını vermiştir...
Mansur b. Ammar, “Bir kimse başına gelen dünyevî musibetlerden dolayı sızlanırsa, musibet dinine intikal eder.” demiştir...
Sufilere göre her ikisinin de bir gaye ve zamanı vardır. Herhangi bir halin (evlilik-bekarlık) ihtiyar edilmesi (seçilmesi), Allâh (c.c) içindir...
Zevk ve şirb (şerb veya şürb de olur), sûfîlerin dillerinden bırakmadıkları kelimelerdendir...
Hamdun’a, “Bir kimsenin halka öğüt vermesi ne zaman caiz olur?” diye soruldu. O da:..
Sûfî zâhidlerden Ebû’l-Kâsım Cüneyd b. Muhammed, mutasavvıfların beyi ve imamıdır (Seyyidü’t-Tâîfe). Doğduğu ve yetiştiği yer Irak’tır. Fakat aslen Nihavendlidir...
