Âdem Aleyhisselâm cennetten, Hindistan toprağında bulunan Serendib Dağı’nin üzerine indirildi. Bundan dolayı bu vadinin ağaçlarının kokusu güzeldir. Bu, Âdem Aleyhisselâm ile beraber cennet kokusu bulunduğu içindi. Hazreti Havva da Cidde’ye düştü. İkisinin arasında, yediyüz fersah vardı. Tavus, Hindistan ovasına; yılan Sicistan veya İsfehân’a, İblis ise, Ye’cûc ve Me’cûc seddine düştü. Sicistan yılanın en çok olduğu memlekettir. Eğer savaş olmazsa, yılanlar o şehri yer ve orada onların çoğu yok olur. Ve elbette Sicistan, yılanlardan dolayı bomboş kalırdı. Onlar cennetteyken en güzel haldeydiler.
Allahü Teâlâ Hazretleri, Adem aleyhisselâmı ziraat (çiftçilik) ve kazanma ile mübtelâ etti.
Hazreti Havva’yı, hayız, ip (eğirmek), talak, akıl ve miras noksanlığı ile mübtelâ etti.
Allahü Teâlâ, yılanın ayaklarını karnında ve yiyeceğini de toprak kıldı.
Tavus kuşunun ayaklarını da çirkin etti.
İblise, en kötü ve çirkin şekli verip, onu rezil bir hale getirdi.
Âdem Aleyhisselâm ile Hazreti Havva’nın cennette kalma süreleri, âhiret günleriyle öğle vaktinden ikindi zamanına kadardı. Âhiret günlerinden her bir gün, dünya günleriyle bin sene kadar uzun bir zaman dilimidir.
İsmail Hakkı Bursevi, Rûhu’l-Beyan Tefsiri Tercümesi, Cilt I
