Bazı ihvanlar Hayri Baba (kaddesallâhu sırruhû) Hazretlerine yine bir sohbet esnasında konuşurlarken:
“Efendim! Ben huzurlu gönül hoşluğuyla, halka-yı zikirde zikrederken ya yanımdaki ya da ihvanlardan biri bir sayha atıyor. Bunun üzerine benim huzurum kaçıyor. Hatta o ihvana kızıyorum, bunun üzerine daha da fazla huzurum bozuluyor, zikir de yapamıyorum” dedi.
İmalı olarak, “Söyle de, kimse sayha etmesin” demek istiyor. Hayri Baba (kaddesallâhu sırruhû) Hazretleri bu ihvanın sayhadan rahatsız olup huzurunun kaçtığını ima etmesi üzerine şöyle söyledi:
“Evladım! İnsan niçin sayha eder? O sayha eden ihvana ya Cenâb-ı Hakk (celle celâluhû) tarafından bir varidatı ilahi olur, kendine inen nurun tesirinden sayha eder. Bir de o sohbete iştirak eden melek o ihvana sürtünür, yani dokunur. Bunun neticesi sayha eder. Bir de rabıta yaptığı pirinin, şeyhinin veya herhangi bir o meclise şeref veren evliyanın birisinin ihvana dokunması ile sayha eder. Bunlar olur haktır ve gerçektir. Bundan rahatsız olunmamalı bilakis sevinilmelidir.
Bir de bunun dışında bir ihvanın nefsin hevesine kapılıp, “Bana cezbeli feyizli bir derviş desinler” diye sayha eder. Bunun ne Allah (celle celâluhû) yanında ne Resulü (sallallâhu aleyhi vesellem) yanında ne de tarikatın nazarında hiçbir değeri yok. Zannetmem ki ihvanlarımızdan böyle bir hevese ve havaya kapılan olsun. Olsa dahi bunun sayhası belli olur” diye izah buyurdular.
Kaynak: ``Halisa ve Seçkinleri´´ Vesile olanlara teşekkürü borç biliriz.
